Dag 1
Door: Yara
Blijf op de hoogte en volg Yara
02 Juli 2016 | Verenigde Staten, Washington, D. C.
Het lijkt alsof mijn twee verslagen verdwenen zijn, dus ik plaats ze even opnieuw!
Dinsdagochtend moesten we al aardig op tijd op. Omdat we zo snel mogelijk van onze jetlag af wilden was het algemene advies om gewoon lekker op tijd te gaan slapen en dan zouden we om 8u weer fris zijn. Helaas werkt dat lastig voor het bioritme dus sommigen waren om 6u al klaar wakker, ik werd zelf om 7u wakker van m'n kamergenoten. Ook het op tijd naar bed gaan was niet geslaagd, het was pas half twaalf toen we geïnstalleerd waren ivm weinig douchemogelijkheden en weinig ruimte om in je koffer te rommelen. Maar toch als je in het begin zo vroeg op staat, voel je je niet moe. Dat kwam pas aan het eind van de dag, en meteen twee keer zo hard. En het voordeel was dat er voor de sochtends douchers genoeg tijd was om klaar te maken, en natuurlijk ook voor de rest. Na een wat rommelig ontbijt zijn we naar de Wereld Bank gegaan. Zoals wij politicologie studenten al wisten, is de naam eigenlijk World Bank Group en bestaat deze uit meerdere onderdelen. De presentatie van de mevrouw daar was leuk en ondanks dat ik veel al wel wist, heb ik er ook wel wat nieuws geleerd hoor! Er was ook een groep Chinezen die vanuit verschillende universiteiten uit China een bezoek brachten aan DC (dit is de gebruikelijke afkorting voor Washington trouwens). Als zij een vraag stelden konden wij er echt weinig van verstaan, zo zacht praatten ze.
Na dit bezoek gingen we richting ambassade, maar we hadden eerst nog lunchpauze. Die hebben we doorgebracht in een soort Subway broodjeswinkel/restaurant, waar het best wel Amerikaans aan toe ging: meneer nam onze bestelling op, schreeuwde die naar het personeel, personeel schreeuwde de bevestiging en uiteindelijk krijg je je broodje. Het was prima maar wat ik vooral aan het eten hier merk is dat eigenlijk alle condiments, sauzen e.d., bizar zoet zijn. Dat is wel typisch Amerikaans denk ik! Daarna nog even bij de Starbucks gechilld en toen naar de Ambassade gelopen, die ergens in een mooie woonwijk (lees: halve kastelen en één hele) lag. Daar een interessant interactief gesprek gehad met twee beleidsmedewerkers en twee stagiairs, en in de tussentijd werden we allen op de hoogte gehouden van de stemming in de VN voor de zetel in de Veiligheidsraad. Ze gaven ons een kijkje in de keuken van het werk maar ook hoe je daar aan het werk komt en wat je moet doen tijdens je studie. Daarna kwam een man van FairVote ons toespreken. Deze organisatie is dus voorstander van een eerlijk stemsysteem, zonder de "winner takes all" uitslag per staat. Dat houdt in dat je alle beschikbare zetels van de staat krijgt als je minimaal 51% van de stemmen hebt. Hierdoor was uiteindelijk Bush president geworden in plaats van Al Gore, die feitelijk meer stemmen had. Eigenlijk is dat dus een heel raar systeem, en FairVote probeert dat te veranderen. Ze hebben tot nu toe 11 staten die het willen instellen, mits dat uiteindelijk genoeg staten doen (genoeg = de helft van 538 zetels dus 270 zetels. Sommige staten hebben 9 zetels, sommige 55, dus ik kan verder niet zeggen welke het zouden moeten zijn ofzo. Na deze afspraak, het was inmiddels half zes, gingen we terug naar het hostel en daarna gingen we ergens eten. We waren even op zoek in de straat en uiteindelijk belandden we bij een Frans restaurantje. Daar was het erg gezellig met een groepje van 8 en de serveerster, dus dat was een leuke avond. Toen we terugkwamen zijn we vrij snel naar bed gegaan want we zijn nog steeds behoorlijk moe van het vliegen en tijdsverschil. We gaan vandaag naar een journalistieke organisatie en een VN immigratie organisatie, maar gelukkig hoeven we niet meer in pak/formele kleding zoals de afgelopen twee dagen.
Tot snel!
Bye, Yara
Dinsdagochtend moesten we al aardig op tijd op. Omdat we zo snel mogelijk van onze jetlag af wilden was het algemene advies om gewoon lekker op tijd te gaan slapen en dan zouden we om 8u weer fris zijn. Helaas werkt dat lastig voor het bioritme dus sommigen waren om 6u al klaar wakker, ik werd zelf om 7u wakker van m'n kamergenoten. Ook het op tijd naar bed gaan was niet geslaagd, het was pas half twaalf toen we geïnstalleerd waren ivm weinig douchemogelijkheden en weinig ruimte om in je koffer te rommelen. Maar toch als je in het begin zo vroeg op staat, voel je je niet moe. Dat kwam pas aan het eind van de dag, en meteen twee keer zo hard. En het voordeel was dat er voor de sochtends douchers genoeg tijd was om klaar te maken, en natuurlijk ook voor de rest. Na een wat rommelig ontbijt zijn we naar de Wereld Bank gegaan. Zoals wij politicologie studenten al wisten, is de naam eigenlijk World Bank Group en bestaat deze uit meerdere onderdelen. De presentatie van de mevrouw daar was leuk en ondanks dat ik veel al wel wist, heb ik er ook wel wat nieuws geleerd hoor! Er was ook een groep Chinezen die vanuit verschillende universiteiten uit China een bezoek brachten aan DC (dit is de gebruikelijke afkorting voor Washington trouwens). Als zij een vraag stelden konden wij er echt weinig van verstaan, zo zacht praatten ze.
Na dit bezoek gingen we richting ambassade, maar we hadden eerst nog lunchpauze. Die hebben we doorgebracht in een soort Subway broodjeswinkel/restaurant, waar het best wel Amerikaans aan toe ging: meneer nam onze bestelling op, schreeuwde die naar het personeel, personeel schreeuwde de bevestiging en uiteindelijk krijg je je broodje. Het was prima maar wat ik vooral aan het eten hier merk is dat eigenlijk alle condiments, sauzen e.d., bizar zoet zijn. Dat is wel typisch Amerikaans denk ik! Daarna nog even bij de Starbucks gechilld en toen naar de Ambassade gelopen, die ergens in een mooie woonwijk (lees: halve kastelen en één hele) lag. Daar een interessant interactief gesprek gehad met twee beleidsmedewerkers en twee stagiairs, en in de tussentijd werden we allen op de hoogte gehouden van de stemming in de VN voor de zetel in de Veiligheidsraad. Ze gaven ons een kijkje in de keuken van het werk maar ook hoe je daar aan het werk komt en wat je moet doen tijdens je studie. Daarna kwam een man van FairVote ons toespreken. Deze organisatie is dus voorstander van een eerlijk stemsysteem, zonder de "winner takes all" uitslag per staat. Dat houdt in dat je alle beschikbare zetels van de staat krijgt als je minimaal 51% van de stemmen hebt. Hierdoor was uiteindelijk Bush president geworden in plaats van Al Gore, die feitelijk meer stemmen had. Eigenlijk is dat dus een heel raar systeem, en FairVote probeert dat te veranderen. Ze hebben tot nu toe 11 staten die het willen instellen, mits dat uiteindelijk genoeg staten doen (genoeg = de helft van 538 zetels dus 270 zetels. Sommige staten hebben 9 zetels, sommige 55, dus ik kan verder niet zeggen welke het zouden moeten zijn ofzo. Na deze afspraak, het was inmiddels half zes, gingen we terug naar het hostel en daarna gingen we ergens eten. We waren even op zoek in de straat en uiteindelijk belandden we bij een Frans restaurantje. Daar was het erg gezellig met een groepje van 8 en de serveerster, dus dat was een leuke avond. Toen we terugkwamen zijn we vrij snel naar bed gegaan want we zijn nog steeds behoorlijk moe van het vliegen en tijdsverschil. We gaan vandaag naar een journalistieke organisatie en een VN immigratie organisatie, maar gelukkig hoeven we niet meer in pak/formele kleding zoals de afgelopen twee dagen.
Tot snel!
Bye, Yara
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
