Dag 2
Door: Yara
Blijf op de hoogte en volg Yara
02 Juli 2016 | Verenigde Staten, Washington, D. C.
Het lijkt alsof mijn twee verslagen verdwenen zijn, dus ik plaats ze even opnieuw!
Mijn dag op woensdag begon met een aangename verrassing. Ik werd wakker met een mailtje wat ik al verwachtte maar wat ik wel eng vond om te openen. Gelukkig was het goed nieuws: ik heb mijn scriptie gehaald!!!
We gingen woensdagochtend naar het Department of State, het ministerie van Buitenlandse Zaken hier. Na een security en paspoort check mochten we dan naar binnen, maar in groepjes van 10 moesten we geëscorteerd worden. We werden ontvangen in het hoofdgebouw, dat al best groot en imposant was, maar er bleken nog 42 (!) annexes te zijn verspreid over de stad.. We werden door de met marmer beklede hal geleid en toen naar de zesde verdieping gebracht. Als ik alle verhalen moet geloven is dat een van de "show verdiepingen", schijnbaar is er een imposante entree en enkele goed onderhouden plekken maar de rest is ernstig achterstallig in onderhoud, omdat zogenaamd elke dollar die aan de Federale Overheid besteed wordt er een teveel is volgens de bevolking e.d. Maar goed, het was een mooie ruimte en we kregen daar een bijzondere workshop: we werden ingedeeld in de National Security Council en twee embassy teams, en we moesten zorgen dat we zo goed mogelijk elkaar informeerden over een denkbeeldige situatie die wat weg had van bekende conflicten zoals in Irak of Syrië. Het conflict ging om minderheden die door de overheid danwel gangs in de verdrukking kwamen, gecombineerd met het feit dat het conflictgebied zich in een mineraalrijke omgeving bevond, dus bepaalde investeerders en mijnbedrijven hadden ook belangen. Het was een leuke opdracht en volgens mij hadden we het er met z'n allen redelijk goed vanaf gebracht.. We zouden daarna eigenlijk nog wat state officials te spreken krijgen, maar helaas was dat toch niet gelukt omdat de meesten al met vakantie waren. We zijn nu wel beroemd en berucht op de Facebookpagina van the US Diplomacy Center die de workshop verzorgde.
Omdat we door het ontbreken van het tweede deel erg vroeg klaar waren, zijn we na een korte schoenenwissel doorgelopen naar het Lincoln Memorial. Daar wat leuke groepsfoto's gemaakt en vervolgens mochten we individueel/ in kleine groepjes de toerist uithangen. Wij zijn met een groep van zo'n 13 meiden op pad gegaan. Eerst het Korea Memorial, toen het Vietnam Memorial, toen het World War II Memorial, langs het Washington Monument en bij het White House langs. Ik dacht eerst dat Obama thuis was omdat de vlag was gehesen, maar blijkbaar is dat alleen geldig voor koninklijke personen want iets later zag ik op tv dat de beste man in Canada was ;) ! We zijn daarna ergens gaan lunchen en gingen toen gehalveerd verder, ik ging met wat anderen terug naar het hostel om daar even op te frissen en daarna had ik afgesproken met een Amerikaanse vriend. Dat was erg gezellig maar een beetje gehaast omdat ik nog naar de anderen toe wilde die bij de Washington Nationals tegen de New York Mets honkbal wedstrijd waren. Helaas toen ik er was waren de $5 tickets al op en ik vond het geen $34 waard, dus ik heb even gekeken naar die gekke Amerikanen en ik gok dat het gewoon lijkt op fans van een voetbalclub in Nederland, allemaal vrolijk en in tenue naar de wedstrijd. Daarna wat rond gelopen langs de rivier, beetje mensen gekeken, een yogaclass buiten aan de oever zien trainen en toen aan het avontuur om terug te gaan beginnen. Dat was een avontuur omdat ik wist dat ik met de metro niet gunstig uitkwam en een stuk moest lopen, maar al helemaal niet wist waar ik welke bus kon pakken. Uiteindelijk maar de metro gepakt zodat ik iets meer in het centrum uitkwam, en toen in de metro verder m'n route uitgestippeld, waardoor ik vervolgens uitkwam in de ambassadewijk - als je wilt kun je naast de ambassade van Montenegro gaan wonen, dat huis staat te huur. Best bizar, de ene ambassade is een majestueus landhuis en de andere is gewoon een rijtjeshuis met de consulaire zaken in het souterrain........ En de Russische ambassade vind ik meer een fort/bunker haha! Toen ik uit de metro was was er eerst nog een goede straatmuzikant te zien, dus daar heb ik even gekeken, en daarna ben ik nog wat gaan drinken in het restaurant waar we de dag ervoor waren. Daar kreeg ik zomaar een glas champagne omdat ik zei dat ik ongeveer 'graduated' was vandaag ivm scriptie. Veel grappige gesprekken gehad, maar uiteindelijk rond 23u ging ik weer terug naar het hostel, zodat ik nog kon douchen zonder dat ik daarvoor mensen moest wakker maken, dat was gelukkig een goede planning geworden.
Net toen ik ging slapen begon ik aan het verslag van vanmorgen maar ik was zo moe dat ik dat niet af kon maken en dat lekker vanmorgen heb gedaan. Nu ga ik lekker eten!
Bye, Yara.
Mijn dag op woensdag begon met een aangename verrassing. Ik werd wakker met een mailtje wat ik al verwachtte maar wat ik wel eng vond om te openen. Gelukkig was het goed nieuws: ik heb mijn scriptie gehaald!!!
We gingen woensdagochtend naar het Department of State, het ministerie van Buitenlandse Zaken hier. Na een security en paspoort check mochten we dan naar binnen, maar in groepjes van 10 moesten we geëscorteerd worden. We werden ontvangen in het hoofdgebouw, dat al best groot en imposant was, maar er bleken nog 42 (!) annexes te zijn verspreid over de stad.. We werden door de met marmer beklede hal geleid en toen naar de zesde verdieping gebracht. Als ik alle verhalen moet geloven is dat een van de "show verdiepingen", schijnbaar is er een imposante entree en enkele goed onderhouden plekken maar de rest is ernstig achterstallig in onderhoud, omdat zogenaamd elke dollar die aan de Federale Overheid besteed wordt er een teveel is volgens de bevolking e.d. Maar goed, het was een mooie ruimte en we kregen daar een bijzondere workshop: we werden ingedeeld in de National Security Council en twee embassy teams, en we moesten zorgen dat we zo goed mogelijk elkaar informeerden over een denkbeeldige situatie die wat weg had van bekende conflicten zoals in Irak of Syrië. Het conflict ging om minderheden die door de overheid danwel gangs in de verdrukking kwamen, gecombineerd met het feit dat het conflictgebied zich in een mineraalrijke omgeving bevond, dus bepaalde investeerders en mijnbedrijven hadden ook belangen. Het was een leuke opdracht en volgens mij hadden we het er met z'n allen redelijk goed vanaf gebracht.. We zouden daarna eigenlijk nog wat state officials te spreken krijgen, maar helaas was dat toch niet gelukt omdat de meesten al met vakantie waren. We zijn nu wel beroemd en berucht op de Facebookpagina van the US Diplomacy Center die de workshop verzorgde.
Omdat we door het ontbreken van het tweede deel erg vroeg klaar waren, zijn we na een korte schoenenwissel doorgelopen naar het Lincoln Memorial. Daar wat leuke groepsfoto's gemaakt en vervolgens mochten we individueel/ in kleine groepjes de toerist uithangen. Wij zijn met een groep van zo'n 13 meiden op pad gegaan. Eerst het Korea Memorial, toen het Vietnam Memorial, toen het World War II Memorial, langs het Washington Monument en bij het White House langs. Ik dacht eerst dat Obama thuis was omdat de vlag was gehesen, maar blijkbaar is dat alleen geldig voor koninklijke personen want iets later zag ik op tv dat de beste man in Canada was ;) ! We zijn daarna ergens gaan lunchen en gingen toen gehalveerd verder, ik ging met wat anderen terug naar het hostel om daar even op te frissen en daarna had ik afgesproken met een Amerikaanse vriend. Dat was erg gezellig maar een beetje gehaast omdat ik nog naar de anderen toe wilde die bij de Washington Nationals tegen de New York Mets honkbal wedstrijd waren. Helaas toen ik er was waren de $5 tickets al op en ik vond het geen $34 waard, dus ik heb even gekeken naar die gekke Amerikanen en ik gok dat het gewoon lijkt op fans van een voetbalclub in Nederland, allemaal vrolijk en in tenue naar de wedstrijd. Daarna wat rond gelopen langs de rivier, beetje mensen gekeken, een yogaclass buiten aan de oever zien trainen en toen aan het avontuur om terug te gaan beginnen. Dat was een avontuur omdat ik wist dat ik met de metro niet gunstig uitkwam en een stuk moest lopen, maar al helemaal niet wist waar ik welke bus kon pakken. Uiteindelijk maar de metro gepakt zodat ik iets meer in het centrum uitkwam, en toen in de metro verder m'n route uitgestippeld, waardoor ik vervolgens uitkwam in de ambassadewijk - als je wilt kun je naast de ambassade van Montenegro gaan wonen, dat huis staat te huur. Best bizar, de ene ambassade is een majestueus landhuis en de andere is gewoon een rijtjeshuis met de consulaire zaken in het souterrain........ En de Russische ambassade vind ik meer een fort/bunker haha! Toen ik uit de metro was was er eerst nog een goede straatmuzikant te zien, dus daar heb ik even gekeken, en daarna ben ik nog wat gaan drinken in het restaurant waar we de dag ervoor waren. Daar kreeg ik zomaar een glas champagne omdat ik zei dat ik ongeveer 'graduated' was vandaag ivm scriptie. Veel grappige gesprekken gehad, maar uiteindelijk rond 23u ging ik weer terug naar het hostel, zodat ik nog kon douchen zonder dat ik daarvoor mensen moest wakker maken, dat was gelukkig een goede planning geworden.
Net toen ik ging slapen begon ik aan het verslag van vanmorgen maar ik was zo moe dat ik dat niet af kon maken en dat lekker vanmorgen heb gedaan. Nu ga ik lekker eten!
Bye, Yara.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
